Ξαναπαίζοντας Με Τις Λέξεις

Πριν λίγες ημέρες τελείωσε και το 3ο παιχνίδι

"Παίζοντας Με Τις Λέξεις" .

Για όσους δεν το έχουν παρακολουθήσει ακόμα ,πρόκειται για μια πρόσκληση να γράψει όποιος θέλει ένα κείμενο χρησιμοποιώντας κάθε φορά 5 συγκεκριμένες λέξεις .

Τα κείμενα αναρτώνται ανώνυμα και όποιος θέλει βαθμολογεί.

 Με τη λήξη της ψηφοφορίας ανακοινώνονται και οι νικητές.

Όλοι όμως παίρνουμε το αναμνηστικό μας βραβειάκι.

Φυσικά πήρα μέρος κι εγώ και μάλιστα πήρα και αρκετές ψήφους. Οι λέξεις που έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε ήταν

σύννεφο, φυσαρμόνικα,σκιάχτρο,γαϊδουράκι και βατόμουρο.

Η δική μου συμμετοχή ήταν το παρακάτω ποίημα:

H περιέργεια

Μια ιστορία θα σας διηγηθώ, την έλεγε η γιαγιά μου
κάθε φορά που την εζάλιζα με τα ερωτήματά μου.
Μια ιστορία αληθινή για τη γλυκιά Μαγδαληνή
που τ' όνομα της αλλάξανε και το'καναν "Τιτί".
Μικρό κορίτσι ήτανε, στα σύννεφα πετούσε
γεμάτη περιέργεια πώς, πού, γιατί ρωτούσε.
Άραγε οι τοίχοι έχουν αυτιά κι ακούνε όσα λέμε;
Μήπως τα σκιάχτρα έχουν καρδιά και κάπου κάπου κλαίνε;
Πάνε οι κατσίκες σινεμά, τα φίδια βγαίνουν βόλτες;
Τα γαϊδουράκια πόσα χρόνια ζουν και πόσα ζουν οι κότες;
Ποιο δέντρο είναι πιο ψηλό και ποιο δεν έχει αγκάθια;
Σταφύλια και βατόμουρα μαζεύουν με καλάθια;
Ρωτούσε για ότι έβλεπε, για ότι φανταζόταν.
Ρωτούσε και στον ύπνο της ,όταν ονειρευόταν.
Ακόμα και στην παιδική χαρά που πήγαινε να παίξει
ρωτούσε τη μανούλα της θα' χει ήλιο ή θα βρέξει;
Πού βρίσκεται η Χονολουλού; Πώς φτιάχνεται το γλάσο;
Τι είναι η φυσαρμόνικα και τι το κοντραμπάσο;
Ώσπου όλοι τη βαρέθηκαν και πια δεν απαντούσαν.
Σε ότι ερώτηση έκανε την πλάτη της γυρνούσαν.
Καλή είναι η περιέργεια, μα μάθε πρώτα πρώτα
πως όλα έχουν όρια κι αν θέλεις μετά ,ρώτα.

Χθες ξεκίνησε το 4ο παιχνίδι . Οι λέξεις που πρέπει να χρησιμοποιηθούν είναι
χτύπος, μουσούδα, ασήμι, κάρβουνο και σοφία.
Η προθεσμία είναι μέχρι τις 30 Νοεμβρίου.
Για περισσότερες λεπτομέρειες και διευκρινήσεις επισκευθείτε την www.texnistories.blogspot.gr
Δοκιμάστε το.