Το δάσος που μιλάει

Την περασμένη Τετάρτη, οι μαθητές του Δημοτικού σχολείου στο οποίο πηγαίνουν οι μεγάλες μου κόρες παρουσίασαν στο κλειστό θέατρο της πόλης μας ένα μουσικό παραμύθι. Τίτλος του "Το δάσος που μιλάει".

 

Η μικρή πεταλουδίτσα είναι η Αμαλία μου και όπως βλέπετε φοράει μία από τις μάσκες που έπλεξα ειδικά για την παράσταση.

 

Η ιστορία ξεκινάει σε ένα παραμυθένιο δάσος.

 

Τα δέντρα είναι πανέμορφα.

 

Παντού φυτρώνουν πολύχρωμα λουλούδια

 

 

Τα μικρά ζωάκια παίζουν χαρούμενα .

Οι γλυκιές πεταλουδίτσας πετούν τριγύρω.

 

 

Ξαφνικά όμως, τα μεγάλα πουλιά φέρνουν τα κακά μαντάτα.

 

 

Φλόγες άρχισαν να τυλίγουν το δάσος από παντού.

 

 

Η πυροσβεστική ήρθε, όμως ήταν πολύ αργά.

 Όλα είχαν γίνει κάρβουνο.

 

 

Ευτυχώς κατέφθασαν εθελοντές για αναδάσωση κι έτσι το δάσος σιγά σιγά θα ξαναγεννηθεί.

 

 

 

Η ιστορία τελειώνει με αισιόδοξο μήνυμα. Δυστυχώς στην πραγματικότητα δε συμβαίνει πάντα έτσι και πολλές δασικές εκτάσεις της πατρίδας μας έχουν χαθεί.

Πολύ προσοχή από όλους μας ειδικά τώρα το καλοκαίρι.